« Мен сені мұражайға апарамын …»

Кеңес жазушысы, ақын Сергей Михалковтың кеңінен танымал поэзиясынан алынған бұл ностальгиялық жолдар А.И. Бараев атындағы АШҒӨО қоғамдық мұражайына жұмыс күні түстен кейін келген балаларды көргенде ойға келді. БұларВ.П. Кузьмин атындағы Дамсы орта мектебінің 4-б сынып оқушыларының аналары бірлесіп көлікті ұйымдастырып, балаларын мұражайға экскурсия әкелгеніекендігі белгілі болды. Бұл төртінші сынып оқушылары Орталық мұражайының меңгерушісі О.П. Проскураны үлкен қуанышпен тыңдады.

Әрбір тарихи стенд олардың қызығушылығын тудырды және сәйкесінше олар Ольга Павловнадан жауап алған көптеген сұрақтар қойды. Біреу смартфонға суретке түсіріп, бір стендтен екіншісіне қызығушылықпен көшті. Бұл керемет болды! Балалардың шынайы ізденімпаз көзқарастары мен шұғыл сұрақтары ұлы жаңалықтарға, оқиғаларға және көрнекті тұлғаларға толы өткен дәуірдің өшпес экспонаттары сақталатын мұражайлардың маңыздылығын қажетсіз түрде атап өтті.

Осы оқушылардың сынып жетекшісі Адаменко Светлана Александровна айтқандай, осы маңызды экскурсия алдында ол біздің еліміздегі А.И. Бараев атындағы астық шаруашылығы орталығының рөлі мен орны туралы баяндаған. Сондай-ақ, белгілі академик, селекционер Кузьмин Валентин Петровичтің өмірі мен қызметіне ерекше назар аударылып, оның есімі 1973 жылы Дамса ауылындағы орта мектепке берілгенін айтқан. (Бұл мектеп сол кезеңдегі бюджет қаражатына, сондай-ақ ғалым В.П. Кузьминнің баға жетпес үлесі бар жаңа перспективалы сорттарды өсіру үшін алынған авторлық сыйақыдан алынған қаражаттың едәуір бөлігіне салынды.)

Содан кейін балалар орталықтың ғылыми кітапханасына шақырылды, онда қазіргі ғылыми монографиялар мен басылымдардан басқа алдыңғы екі ғасырдағы әдебиеттер сақталған. Бұл шынайы қолжазбалар, көбінесе тарихи құндылығы бар авторлардың өздері белгілеген, сонымен қатар балаларға тарихты өзінің бастапқы түрінде ұстағанда үлкен эмоциялар тудырғаны сөзсіз. Олардың бәріне қол тигізуге және сол кездегі тыныс алуды сезінуге деген үлкен құлшыныстары болды.

Жеке өзімде бұл ұйымдастырушы – педагогқа осы ауыл мектебінің ата-аналарымен бірлесіп осындай мағыналы іс-шараны ұйымдастырғаны үшін, балаларының қазіргі заманға ғана емес, өткен дәуірлердің тарихына деген құрметін оятуға талпынғаны үшін терең алғыс сезімін тудырды. Мүмкін, осы жас дамсылықтардың арасында ертең біреу осы ұлы ғалымдардың жұмысын жалғастырады, осылайша аграрлық саланы жақсартуға үлес қосады.

Іскерлік риторикадан сәл алыстап, мен өзіме шағын саяхат жазбаларына мүмкіндік бердім. Шамасы, өскелең ұрпақтың ойлайтынын, ата-анасының ақылға қонымды екенін көргісі келеді.

С. Ельтокова